IZASKUN RUEDA, NIRE BIZITZAREN ISTORIOA…

Zirkuagatik dana! van batean bizi, semaforoetan lan egin…
SOILIK IRUDI ETA AMETS BAT
Irudi magiko batekin hasi den dena, eta izan ametsa bihurtu zen protagonista!
IRUDIA, zirku topaketa bat lehen aldiz ikusi nuen egunean .Hogei urte besterik ez nituen mendi gida izateko gradu bat ikasteko Hondarribira abiatu nintzenean. Ohiko egun bat zela zuk nuen, baina herritik stroll, tupust egin nuen juggler jaialdi batekin.. haren ondoren ez dut kasualitatetan sinesten.
Oin bost mila artist baiño gehiagoko zirku jaialdietan parte hartzera ohituta nago, baina momentu horretan, ehuneko izan ziren nire bizitza hankaz gora jartzeko.
Irudi bat mila hitz baino adierazgarriagoa dela esaten omen dute. Gauza izugarri hau! Irudi hori nahiko izan zen zirkuaren magia nire zainetan eta nire mundu osoa astintzeko. Orekalariak ball erraldoeitan ibiltzen, monoziklistak jump ikaragarriak ematen, mila malabare zerua koloreztatzen, helduak jolasean, hitzik gabeko hizkuntza bera konpartitzen…Dudarik gabe nik ere ikasi nahi nuen hizkuntza magiko hori!

Hondarribiko Jaxenolak Juggler Elkartearekin hasi nintzen zirkuan nire lehen urratsak. Orduak ematen dugu trapezioan, monozikloan, malabaretan..orduak, egunak, asteburuak jolasean, entrenatzen. Lekutik bestera bidaiatzen genuen zirku topaketen bila. Malabaristak, orekalariak, akrobatak!Festa erraldoia zen, zoramen bat!Zirkua ikasiko nuela erabaki nuen.
Momentu hau zintzoa da, AMETSA Jaio zen.
Zirku Eskola bat “Professional Training in Circus Arts” ikasketak burutzea bihurtu zen nire ametsa! Eta Madrilgo Carampa Zirku Eskola autatu nuen nuen.

Nere tramankulu guztiak hartu eta bertara bidaiatu nuen. Ikastaro burutu nituen: clown, malabareak, orekak, dantza kontemporaneoa, …baina hogei urte besterik gabe ez nituen eta gogorregia suertatu zitzaidan bizitza hura: ikastaroak garestiak ziren, psikologikoki gogorra eta fisikoki gehiago. Beraz, zirkua beste modu batean bizitzea erabaki nuen: Txile, Argentinan, Toulousen, Gironan bizi izan nintzen..Toki bestera bidaiatu nuen, zirku eskola ezberdinetan ikastaroak burutzeko. Kale eta semaforoko Pailazo moduan lan egiten ikasi nuen.Maila on bat hartu, eta prest sentitu nintzen nintzen, berriz ere, nire ametsaren bidea hartu nuen.
Hogeitazazpi urtekin Madrilgo Zirko karparen ondoan nire van aparkatu nuen. Hiru urteko ikasketa profesionalen kurtsorako sarbide froga egin nuen, baina ez nuen hartu “adinarekin bat ez nentorrela” baloratu zuten.

Egia esanda, kolpea izugarria izan zen. Baina ,gero kolpe honek gauza pilo irakatsi zizkidala ausnartu dut: zirkoarekiko nire pasioa handitu zan, nire gogoak are eta sakonagoa bihurtu! Nire bizitzaren Atal honek irakatsi zidan zer nolako garrantzia daukan esfortsua, ilusioa inoiz ez galtzea, ekina izatea.
Urte oso bat geratu nintzan bertan ikastaroa gehiago egiten: “Chinese mast”, trapezioa, oihal akrobatikoa, lurreko akrobaziak, akroporteak… Monoziklo giraffe batean ibiltzen ikasi nuen, lau mace airera botatzen ere!eta berriz ere frogetara aurkeztu zen.Bai! ondo entzun duzu! Horrela egin nuen. Jo ta ke aritu nintzan, gogor lan egin nuen, ilusioa piztu, eta lortu nuen! Hainbeste amestutako ikastaroan sartzea lortu izan nuen!

Hiru bizitzen eman nituen urte bat batean. Egun hotzenetarikoetan urari izotzak ateratzen zizkion, gauetan beldur ez ikasi nuen, zutik jarri gabe sukaldatzen, eskularru eta txanoa buruan lo eta gosaltzen, karpako komun prefabrikatu hotzetan dutxa hartzen ohitu nintzen, trapezioagatik behatsetako eta belauneko zaurien mina ondo, gorputzeko muskulu eta artikulazio minez. josita oheratu eta esnatzen…Hori gutxi ez balitz, bostetan hasiko ginen asteburuetan semaforoan sosa batzuk lortzen. Baina hau dana pozaren pozez!
Hau ez al da posible? ko ikasketarik garntzizkoena hartu izan nuen orduan: “zein indartsu eta bizi zaren zure ametsak dira bizitzan” .
Nire gainditzen nuen, porrot bat beti aukera berri bat dela iakasten baitzidan eta karpan egunerokoan lortu nuen “truko” aukerarekin, esfortsuarekin dan posible dela ere ohartu nintzen.

Eta ni hauxe besterik ez naiz, pertsona amarnt bat baina ilusioz josita maximum motivation! nire lagun batek esan zuen bezalaxe…
Gaur egun zirkuaren mundua da nire ardatsa. Air bizitzeko modua. Haur Txiki bat bezala emozionatu egiten naiz oraindik malabareak airean ikusten, baina orain ni naiz hauek airera botatzen ditudanak. Oilo ipurdia jartzen zait trapezistak airean ikusten, baina oin ni ere ikasi dut airean egoten…
Eta gaur egun liluratzen nau haurrekin hau konpartitzea eta zirkuarekin laguntzen ditu sentitzeak poztasun handia ematen dit. Eta zergatik ez? Ikasleen bat zirku ikasketa profesionalak erabakitzen duela etorkizunean imajinatzea ere gustoko dut. Eta orduan, haren bidea errastea da nire motibazio handiena!!
MILA ESKER ZIRKUA EMATEN DIDAZUN GUZTIAGATIK!!!

KONPAINIA EDERREAN
Zirkun Zirku familiar tekniko, irakasle eta begirale enpatiko, profesional, arduratsu, sentikor eta dibertigarriak topatuko dituzu.
Danak bizitzako helburu nagusi bat konpartitzen dugu guk: “Mundu politago bat eratu, haur eta pertsonei zoriontsuagoak izaten laguntzen laguntzen”